در جدیدترین تحقیق انجام شده در دانشگاه بریتیش کلمبیا مشخص شده زنان مو بلوند که در مقام مدیریت یا نماینده مجلس فعالیت می کنن از محبوبیت بیشتری نسبت به دیگر رنگ موها بهره مند هستن.
باید اشاره کنیم که فقط ۲ درصد از جمعیت جهان و فقط ۵ درصد از جمعیت سفیدپوست آمریکا، موهای بلوند دارن. این در حالیه که ۳۵ درصد از سناتورهای ایالت متحده و ۴۸ درصد از مدیرعاملا و ۵۰۰ شرکت جور واجور در این کشور، موهای بور دارن.
هم اینکه براساس آمار مشخص شده که زنائی که استاد دانشگاه هستن هم بیشتر به رنگ بلوند واسه موهای خود کشش دارن.
«جنیفر برداهل» و «ناتالیا آلونسو» که تحقیقات خود رو در اول این ماه و در طول مراسم هرساله آکادمی مدیریت ارائه دادن، بیان داشتن که بعضی از این پراکندگی رنگ بلوند رو میشه به سن یا نژاد افراد در جایگاه های مدیریتی نسبت داد.
موی بلوند بیشتر در افراد سفیدپوست مشاهده می شه و بیشتر مناصب تجاری، دولتی و سیاسی ایالت متحده به سفیدپوستای این کشور تعلق داره.
بخاطر این خیلی هم عجیب نیس که بیشتر مدیران موهای روشن داشته باشن. البته این آمار در مورد مردان نمونه نداره. به موجب تحقیقی که در سال ۲۰۰۵ میلادی منتشر شد، فقط ۲ درصد از مردان آمریکایی که در پستای بالا در حال انجام وظیفه هستن، موی بلوند دارن.
براساس تحقیقات یاد شده معلوم گشته که زنان مو بلوند نه فقط جوون تر از هم سنای خود با موهای تیره تر به نظر می رسن، بلکه جداگونه تر و بی موضع تر از بقیه زنان هم دیده می شن.
هم اینکه بیان شده که زنائی که در مقام مدیر یا نماینده مجلس هستن به دلیل اینکه عموما در میان سالی خود هستن، موهاشون رو رنگ می کنن و عموما هم بلوند رو واسه این منظور انتخاب می کنن.
براساس آمار مشخص شده که یه از سه زن نماینده مجلس و یه از دو نفر مدیرعامل زن، موی بلوند دارن.
Berdahl هم اینکه در این رابطه گفته که: «اگه زنان انتخاب می کنن که موهای خود رو بلوند کنن، این یه روش هدف دار هوشمندانه س. اگه پکیج زنونه، مهرانگیز و بچه گونه باشه، شما می تونین جسارت، استقلال و رفتار مردونه تری رو در اونا تماشاگر باشین.»
در این تحقیق اونا از ۱۰۰ مرد درخواست کردن تا با دیدن عکس زنان بلوند و زنائی سبزه با موهای تیره به اونا رتبه جذابیت، لیاقت و استقلال بدن.
هر دو گروه زنان در اولین تست، رای برابر به دست آوردن. اما در دو آزمایش بعدی، مو بلوندها شانس و رای کمتری داشتن.
بعد، به همون مردان تصاویری از زنان رو با موی بور و موی تیره نشون دادن. بیشتر اونا باور داشتن که تیره بودن موها واسه مدیریت و سناتور بودن بهتر و مناسب تره.
اما وقتی این مردها مجبور شدن در مورد عکس زنان در دو حالت موی بور و موی قهوه ای، به همراه این عبارت: «کارمندان من می دونن که رئیس کیست» رای بدن، بیشتر اونا اعلام کردن که زنان موطلایی بیشتر از نمونه های موتیره جذابیت و صمیمیت دارن.
نتیجه نهائی این تحقیقات و تحقیقات این بود که معلوم شد مردم زنان مدیری که مهربون تر بوده و کمتر خودنمائی کرده و با اراده تر از هم رده های خود با موی تیره هستن رو بهتر تحمل کرده و بیشتر دوست دارن.